استارتاپ یا شرکت نوپا، به کسب و کاری گفته می‌شود که در پس یک ایده‌ی خام، پروژه‌ای راه اندازی می‌شود که به کمک تلاش و کوشش یک تیم، مراحل تولید یک محصول و زمینه‌ی فروش آن فراهم خواهد شد. مفهوم استارتاپ برای خیلی از افراد، بد جا افتاده است و استفاده از این نام برای خیلی از کسب و کارها هیچ اعتباری به آن‌ها نمی‌بخشد، چون اصول استارتاپ را رعایت نمی‌کنند؛ در حقیقت استارتاپ، مسیر موفقیت یک کسب و کار را از ابتدا تا انتها و تا به موفقیت رسیدن آن، طراحی و اجرایی می‌کند، البته با استفاده از تکنولوژی و اینترنت و توجه به این موضوع که به رفع نیاز بازار کمک کند. برای راه اندازی استارت آپ، مثل خیلی از کارهای بزرگ و هدفمند دیگر باید برنامه ریزی در جهت نیاز بازار هدف داشت.

ایده‌ی جدید و بودجه‌ی مناسب، از ضروری‌ترین قدم‌های راه اندازی استارتاپ است. کار استارتاپی احتیاج به سرعت در تصمیم گیری و ریسک پذیری بالایی دارد، چون ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که هر ۱۰۸ ساعت یکبار، یک میلیاردر به میلیاردرهای جهان اضافه میشود؛ پس مراقب حرکات رقبای‌تان باشید.

استارتاپ‌هایی با ویژگی‌های زیر معمولاً با سرعت رشد می‌کنند :

• استارتاپ‌های با پتانسیل بالا در بازار، مثل : تعمیرات موبایل یا فروش گوشی‌های هوشمند
• دارای عملکرد و عکس العمل سریع نسبت به بازار در جهت عقب نماندن از رقبا
• استارت آپ‌هایی با ایده‌ی جدید و فناوری نو که به رفع نیازی از بازار کمک کنند، دقیقا مثل حل کردن یک مسئله به بهترین شکلی که در حال حاضر ممکن است.
• استارتاپ و کارآفرینی با هم رابطه‌ی مستقیم دارند، پس موسس یک استارتاپ باید تمام ویژگی‌های یک کارآفرین را داشته باشد.

بعضی از افراد با ناآگاهی در مورد استارت آپ، دست به راه‌اندازی کاری می‌زنند که طبق اصول استارتاپ، نمی‌شود این نام را روی آن‌ها گذاشت و با مدیریت نادرست که از همین شناخت ناکافی سرچشمه می‌گیرد، کسب و کار و سرمایه خود را نابود می‌کنند. نوآورانه بودن و دادن راهکارهای جدید برای حل مشکلات، از ویژگی‌های بارز یک استارتاپ است. اگر شما کار نوآورانه انجام بدهید، اما قصد گسترش آن را نداشته باشید، نمی‌توانید آن را یک استارتاپ بنامید.

برای شروع یک استارتاپ، حتماً به سرمایه‌ی زیاد و شروعی جنجالی احتیاج ندارید و می‌توانید با کمترین امکانات، محصول اولیه را تولید کنید و سپس به دنبال سرمایه گذار بروید.

انواع استارت آپ

استارتاپ‌ها را می‌شود با شیوه‌های متنوع، گروه‌بندی کرد؛ در واقع اگر کتاب‌هایی در زمینه‌ی کارآفرینی و استارتاپ‌ بخوانید، متوجه می‌شوید که یک چارچوب مشخص برای طبقه‌بندی استارتاپ وجود ندارد.

در بعضی مواقع، استارتاپ‌ها را بر اساس حوزه‌ی فعالیت آن‌ها تقسیم بندی می‌کنند:

1- کسب و کار با سبک خانگی

این نوع کسب و کار، بستگی به تجربه و دانش یک فرد در یک زمینه و کسب درآمد از آن در منزل دارد. پایه گذاران این کسب و کار معمولا از سبک زندگی و علاقه‌مندی خود درآمدزایی می‌کنند؛ مثل خانم‌هایی که خیاطی می‌کنند یا شیرینی می‌پزند یا آقایانی که کارهای اینترنتی و مربوط به کسب درآمد از طریق فضای مجازی را انجام می‌دهند.

2- کسب و کارهای سنتی

با یک نگاه به دور و اطرافمان متوجه می‌شویم که تعداد این کسب و کارها زیاد است، اما رشد و سود آن‌ها در مقایسه با کسب و کارهای دیگر کمتر است. هدف صاحبان این کسب و کار، درآمدی برای گذران امور زندگیشان است و زیاد اهل ریسک نیستند. معمولاً سرمایه‌ی این کسب و کارها با وام تامین می‌شود، مثل: نجاری‌ها، جوشکاری‌ها، مغازه‌های پوشاک و … .

3- استارتاپ‌های مقیاس پذیر

در این نوع استارتاپ‌ها سرمایه‌گذار عقیده دارد که ایده‌ی موردنظرشان دنیا را متحول خواهد کرد؛ بر همین اساس آن‌ها برخلاف کسب و کارهای سنتی و کوچک، به دنبال به دست آوردن شهرت و سود مالی زیادی هستند. برای به مقصد رساندن این ایده، سرمایه‌ی زیادی مورد نیاز خواهد بود. ریسک پذیری این سرمایه گذاران در سطح بالایی قرار دارد و آن‌ها حاضر هستند برای رسیدن به هدفشان، سرمایه‌ی زیادی را به خطر بیاندازند.

4- استارتاپ اجتماعی

به نوعی به خیریه‌ها گفته می‌شود که هزینه‌های کارهای خود را از طریق دریافت کمک‌های مردمی و دولتی تامین می‌کنند و هدفشان کسب درآمد نیست.

5- استارتاپ شرکت هدف

این نمونه استارتاپ از همان ابتدا طوری طراحی می‌شود که بعداً به شرکتی بزرگ سپرده شود. تقریباً شباهت زیادی با استارتاپ مقیاس پذیر دارد که بازار هدف آن معرفی یک مدل تجاری جدید و موفق در سطح جهان یا داخل یک کشور است. در سال‌های اخیر، هزینه‌های راه اندازی استارتاپ‌های با مدل فناوری کاهش پیدا کرده است، به این دلیل که آن‌ها از روش سرمایه‌گذاری جمعی یا فرشته استفاده می‌کنند و خطر سرمایه گذاری سنتی را به جان می‌خرند. گاهی شرکت‌هایی که این استارتاپ‌ها را می‌خرند، به گروهی که آن را تولید کرده فرصت حضور در بخش تحقیق و توسعه‌ی شرکت خود را می‌دهند.

نحوه‌ی راه اندازی استارتاپ

۱_ قبل از هرکاری، تحقیقات لازم مربوط به آن را انجام دهید

حتما شما در ذهنتان ایده‌ای برای کسب و کار دارید و همیشه به آن فکر می‌کنید؛ در مورد همان ایده از هرجایی که می‌توانید تحقیق کنید تا متوجه شوید که ایده‌ی شما امکان موفقیت دارد یا نه؟ از کجا این را بفهمید؟ اینکه مثلا ایده‌ی شما مشکل تراشکاری یک نجار را رفع می‌کند؟ یا کار را برای یک رفتگر آسان‌تر می‌کند؟ تحقیق کنید که به چه تعداد از افراد جامعه می‌توانید محصولتان را ارائه دهید یا حتی آیا می‌توانید آن را به کشورهای دیگر هم بفروشید؟

۲_ یک پلن یا طرح توجیهی برای کسب و کارتان احتیاج دارید

نیاز به یک برنامه‌ی دقیق و واضح دارید تا به واقعیت تبدیل شدن ایده‌ی استارتاپ تان را به دیگران توضیح دهد. این طرح برای جذب سرمایه گذارهای سنتی یا بانکی بسیار ضروری است. اگر هم که به حمایت مالی احتیاج نداشته باشید، این طرح به افکار شما نظم می‌دهد و باعث می‌شود شما متوجه شوید که برای رسیدن به هدفتان، چه کارهایی باید انجام دهید. حداقل نوشتن یک برنامه یا طرح، بهتر از هیچی است.

۳_برنامه ریزی مالی

همانطور که گفتیم، شما می‌توانید با سرمایه‌ی اندک هم یک کسب و کار را استارت بزنید؛ اما این سرمایه باید به شکلی باشد که شما بتوانید هزینه‌های قبل از دستیابی به سود را تامین کنید.

راه‌های دیگری هم برای تامین سرمایه‌ی اولیه وجود دارد؛ مثل: سرمایه‌گذار شخصی، وام‌های کوچک تجاری، کمک‌های کوچک تجاری، سرمایه‌گذاران جمعی و سرمایه گذار فرشته!

۴_ نوع استارتاپ خود را مشخص کنید

استارتاپ شما می‌تواند در قالب یک شرکت خصوصی، تضامنی، شرکت با مسئولیت محدود یا شرکت سهامی باشد. این انتخاب شما روی نام تجاری شما، مسئولیت و مالیات شما تاثیر خواهد گذاشت. اول می‌توانید یک ساختار اولیه انتخاب کنید و بعداً با بزرگتر شدن کسب و کارتان، ساختار آن را تغییر دهید.

۵_ نام تجاری برای خودتان انتخاب کرده و آن را ثبت کنید

انتخاب نام شاید برای خیلی‌ها مهم نباشد، اما در همه‌ی جنبه‌های کار شما تاثیر خواهد داشت. اسمی را انتخاب کنید که با به زبان آوردن آن، یاد انگیزه و امیدتان برای راه اندازی استارتاپ بیفتید. به این نکته توجه داشته باشید، نامی که انتخاب می‌کنید، علامت تجاری شرکت دیگری نباشد.

۶_ دریافت مجوز

کاغذ بازی اولیه، بخشی از روند راه اندازی یک کسب و کار است که شما بسته به نوع استارتاپ‌تان می‌توانید مجوزهای مربوطه را دریافت کنید.

۷_ مکان استارتاپ‌تان را مشخص کنید

مشخص کردن مکان راه اندازی استارتاپ ، هم در جهت اخذ مجوز و هم نظم ذهنی شما برای شروع کار اهمیت دارد. اینکه شما دفتر، کارگاه یا خانه را برای کارتان انتخاب کنید، کاملا در اختیار خودتان است، اما برای این کار حتماً نوع کسب و کارتان و تعداد تجهیزات و فضای مورد نیاز را هم در نظر بگیرید.

۸_ برای خودتان تیم جمع کنید

اگر کسب و کار شما احتیاج به افرادی دارد که باید به شما کمک کنند و شما آن‌ها را استخدام کنید، از بهترین و مناسب‌ترین افراد در هر جایگاه استفاده کنید و اطمینان حاصل کنید که آن‌ها در این راه، دلسوزانه و حرفه‌ای با شما همراه خواهند بود، چون ممکن است به یک تیم پشتیبان در طول این کار احتیاج داشته باشید، می‌توانید از یک مربی یا معلم کسب و کار و یا حتی اعضای خانواده‌تان جهت انجام این کار استفاده کنید.

۹_ کارتان را ارتقا دهید

هیچ وقت به یک عدد مشخص و یک روز معین اکتفا نکنید! همیشه در حال جذب مشتری باشید و با دادن پیشنهادهای منحصر به فرد به مشتری‌هایتان و ایجاد یک طرح بازاریابی جدید، کارتان را رشد دهید.

رقبایتان را شناسایی کنید و همیشه سعی کنید بهتر از آن‌ها باشید تا در نظر مشتری منحصر به فرد شوید.

دانلود PDF راه اندازی استارتاپ

دانلود پاورپوینت راه اندازی استارتاپ