همه ما همواره این جمله شنیدیم که می‌گویند ” اگر شریک خوب بود، دو خدا وجود داشت ! ”

اما تا به حال کسی نپرسیده که اگر آن دو شریک، برادر باشند، چطور؟ مانند برادران رایت که اولین هواپیمای موتور دار و سنگین‌تر از هوا را اختراع کردند یا برادران لومیر که به نوعی مخترعین سینما به شمار می‌آیند. برادران می توانند با هم غوغا به پا کنند و ثابت کنند که شریک، همیشه هم بد نیست. مانند برادرانی که یک لنز تقلبی دوربین را به بزرگ‌ترین فروشگاه آنلاین ایران تبدیل کردند.

یادگیری؛ مهم‌تر از همه چیز

سعید و حمید محمدی در اسفند 1358 در محله ابوذر تهران و در خانواده‌ای پرجمعیت و فوتبالی به دنیا آمدند. فوتبالی نه به خاطر اینکه که آن‌ها علافه‌مند فوتبال هستند؛ نه، به این خاطر که آن‌ها ۱۱ خواهر و برادرند!?

پدر آن‌ها نانوا و مادرشان خانه دار بود و با توجه به درآمد معمولی که داشتند؛ بسیار به تحصیل فرزندانشان اهمیت می‌دادند. می‌دانید ژاپن بعد از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، چگونه دوباره پیشرفت کرد و به یکی از ابر قدرت‌های جهان تبدیل شد؟ با آموزش و پرورش درست؛ به طوری که در میان تاریکی‌های آن بمباران وحشتناک، این نور چراغ کلاس درس بود که ژاپن را به سرزمین آفتاب ملقب کرد‌ و دقیقا چیزی بود که در ذهن پدر و مادرِ سعید و حمید می‌گذشت. آن‌ها می‌دانستند که آموزش درست به همراه تجربه مهارت‌های مختلف، می‌تواند آینده خوب فرزندانشان را تضمین کند.

روزهای کودکی و نوجوانی سعید و حمید محمدی، همانطور که توسط پدر و مادر آن‌ها برنامه ریزی شده بود، سپری شد. برادران محمدی در این باره می‌گویند: ” خانواده کاملاً ما را حمایت می‌‌کردند و معمولا ابزارها را برایمان تهیه می‌کردند، برادر بزرگتر ما خیلی از این ابزارها را برایمان فراهم می‌کرد، از ابزارهای نجاری، ابزارهای مدلسازی تا گِل و…

یادم می‌آید سال‌های آخر مدرسه و دوره دبیرستان، خیلی درگیر موضوعاتی مثل خودرو شده بودیم، مجله ماشین می‌گرفتیم و تک‌ تک شماره‌ها را دقیقه‌ای که می‌آمد روی کیوسک می‌خریدیم.

ما خیلی امکاناتی نداشتیم ولی خیلی کنجکاو بودیم، دنبال این بودیم که چیزهای مختلفی طراحی کنیم و بسازیم، آزمایش انجام بدهیم، حیوان نگهداری می‌کردیم، تخم ‌مرغ را زیرمرغ می‌گذاشتیم تا به دنیا آمدنش را ببینیم، حشرات را بررسی می‌کردیم و… این کارهایی بود که ما از 4، 5 سالگی تا دوران دیپلم انجام می‌دادیم.”

بروز باش!

حمید و سعید محمدی باهم دوران دبستان را در محله ابوذر سپری کردند و در حالی که خود را برای آغاز دوره راهنمایی آماده می‌کردند، کامپیوتر متولد شد؛ پدیده‌ای که زندگی بشریت را دچار تحول عظیمی کرد. به نظرم برای همه‌تان قابل پیش بینی است که این دو برادر کنجکاو، قطعا به کشف این تکنولوژی خارق‌العاده علاقه‌مند خواهند شد. از زبان خودشان می‌شنویم: ” از سال ۷۱، ۷۲ که کامپیوترهای PC در کمتر جایی بود، ما درخانه، کامپیوتر داشتیم و با آن کار می‌کردیم. برادر بزرگ ما در شکل دادن مسیر حرکتمان خیلی تاثیر گذار بوده، او این کامپیوتر را خرید و ما هم خیلی جدی کار می‌کردیم. از آن کامپیوترهای فلاپی بزرگ بود و ما بدون ماوس با کیبورد، اتوکد کار می‌کردیم.

ما با کامپیوتر هیچ وقت بازی نکردیم؛ بازی نوشتیم، بازی ساختیم ولی هیچ وقت بازی نکردیم.

داشتن کامپیوتر و کار کردن با آن، باعث شده بود که ما در دانشگاه هم نسبت به بقیه دانشجویان جلوتر باشیم.

همان سال‌های اول بعد از خرید کامپیوتر، اینترنت هم داشتیم، اگر اشتباه نکنم سال 75، 76 بود، هنوز اینترنت تحت وب نبود و در محیط تحت DOS کار می‌کردیم. دوست برادرم که مهندس کامپیوتر بود، آمد خانه و اینترنت را وصل کرد و به ما یاد داد.”

حمید محمدی دوران راهنمایی و دبیرستان را در مدرسه تیزهوشان شهید بهشتی طی نمود و سعید محمدی در مدرسه نمونه دولتی ابن سینما این دوران را سپری کرد. هر دو در پایان دوره متوسطه، دیپلم ریاضی را گرفتند که البته این دو برادر این دوران را بدون خلاقیت سپری نکردند و در زیر زمین خانه پدری‌شان به کارهای خلاقانه مانند ساختن ماکت با خمیر و کاغذ پرداختند، اما کار رسمی آن‌ها بعد از کنکور و قبل از ورود به دانشگاه آغاز شد و آن‌ها با تسلط کاملی که به نرم افزار اتوکد و 3D studio داشتند، در یک شرکت قطعه سازی موتور سیکلت مشغول به کار شدند.

به همین خاطر به محض این که وارد قطعه سازی شدند، کار را به صورت جدی انجام دادند و بعدها به طراحی کفش در کارخانه کوچک برادر بزرگشان روی آوردند.

کار کردن آن‌ها باعث شد تا هزینه تحصیل و شهریه دانشگاه را خودشان پرداخت کنند و در نهایت نیز حمید محمدی در رشته مهندسی صنایع دانشگاه خواجه نصیر و سعید محمدی در رشته مهندسی مکانیک دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات، تحصیلات کارشناسی خود را به پایان رساندند.

در ادامه، هر دو موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته MBA شدند.

لنز تقلبی یک دوربین؟ حتما شوخی می‌کنید؟!

نه اصلا هم شوخی نیست. یک لنز تقلی دوربین باعث به وجود آمدن بزرگ‌ترین فروشگاه اینترنتی ایران، یعنی دیجی کالا شد.

در سال ۱۳۸۴ حدود ۲ -۳ سالی از ورود دوربین‌های دیجیتال به بازار ایران می گذشت که بردران محمدی با علاقه‌ای که به عکاسی داشتند و همیچنین به منظور تجربه عکاسی حرفه‌ای، به فکر خرید یکی از آن دوربین‌های دیجیتال افتادند.

دوربین‌های دیجیتال، قیمت بسیار بالایی داشتند؛ مبلغی حدود یک میلیون تومان و چون این یک میلیون تومان تنها پس انداز آن‌ها بود و با زحمت بدستش آورده بودند، قطعا درست خرید کردن، برایشان اهمیت بالایی داشت؛ بنابراین شروع کردند به بررسی اینکه چه دوربینی باید تهیه کنند، با چه تجهیزات و لنزی و…

با دوستان و آشنایانی که عکاسی می‌کردند، برای تحقیق در مورد دوربین‌های عکاسی گفتگو کردند، اما به نتیجه دلخواهی نرسیدند، چون عموما هنوز کسی از فضای عکاسی دیجیتال و جزییات آن خیلی مطلع نبود و همه به دوربین‌های آنالوگ مسلط بودند؛ بنابراین از اینترنت کمک گرفتند که آن زمان خیلی برای همه مردم در دسترس نبود. با تحقیق در مورد دوربین‌های عکاسی دیجیتال در سایت‌های گوناگون، بالاخره توانستند بعد از بررسی‌های فراوان، دوربین مورد نظر خودشان را انتخاب کنند و آن هم مدل Nikon D7 بود.

آن مدل را در مغازه‌ای در خیابان جمهوری پیدا کردند و خریداری کردند، اما وقتی که در خانه، جعبه دوربین را باز کردند، متوجه شدن که لنز دوربین را عوض کرده‌اند و لنز ضعیف‌تری روی آن گذاشته‌اند، لنزی که نه لرزشگر دست داشت و نه فوکوس خودکار.

همین موضوع، انگیزه شکل گیری نخستین فروشگاه آنلاین ایران را در ذهن برادران محمدی انداخت و آن‌ها برای ایجاد فروشگاهی مطمئن و بدون هرگونه مشکل و مسئله‌ای در محصولات خریداری شده، دست به کار شدند. در سال ۱۳۸۵ دیجی کالا با با تنها پنج نفر نیرو، متولد شد و حالا بیش از ۵۰۰۰ نفر نیرو در دیجیکالا مشغول به کارند.

دیجی کالا از روز اول به دنبال پیشرفت بود وگرنه که اصلا امروز دیجی کالایی وجود نداشت. در آغاز، فقط محصولات دیجیتالی ماننده موبایل، دوربین، لپ تاپ و … در سایت بودند، اما کم کم و با گسترش کار، قابلیت‌هایی مانند: ارسال رایگان (در آغاز به تهران و حال به کل ایران)، بنا شدن دیجی کالا تی وی برای نقد و بررسی محصولات دیجیتال، ۷ روز تضمین برای بازگشت کالا، فروش محصولات غیر دیجیتال و ارائه اپلیکشن دیجی کالا برای موبایل را طی حدود ۱۵ سال به دیجی کالا اضافه کردند.

حال، دیجی کالا روزانه بیش از ۲ میلیون بازدیدکننده دارد و ۷۰ درصد سهم بازار فروش آنلاین در ایران را از آن خود کرده‌است.

دستاوردهای دیجی کالا

• در سال ۱۳۸۷ در همایش ملی تجارت الکترونیکی، به عنوان وبگاه برگزیده از سوی وزارت بازرگانی معرفی شد.
• بر اساس گزارش مجلهٔ اکونومیست در سال ۲۰۱۴ این وبگاه با سرمایهٔ ۱۵۰ میلیون دلار در رتبهٔ اول شرکت‌های اینترنتی ایران قرار گرفت. هرچند که در اوایل سال ۹۵ این ادعای مجله اکونومیست غیرواقعی دانسته شد. بر اساس این گزارش، مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری توسعه صنعتی ایران در نامه‌ای به سازمان بورس و اوراق بهادار اعلام کرد: این شرکت نسبت به واگذاری ۷٫۸۳ درصد سهام شرکت نوین‌اندیشان سرآوا پارس به سرمایه‌گذاران خارجی به ارزش ۶ میلیون و ۳۷۷ هزار و ۹۱۷ یورو اقدام کرده‌است؛ بر طبق این خبر، شرکت سرآوا پارس که مالک عمده سهام دیجی‌کالا می‌باشد، قیمت ۷٫۸۳ درصدی سهام کلی آن حدوداً ۷٫۳ میلیون دلار تعیین کرده است؛ بنابراین میزان ارزش کلی آن حدود ۹۰ میلیون دلار ارزش‌گذاری می‌شود که ادعای ۲ سال پیش مجله اکونومیست که فقط دیجی‌کالا را ۱۵۰ میلیون دلار برآورد کرده بود را رد می‌کند.
• طبق گزارش واشینگتن پست در سال ۱۳۹۳ (۲۰۱۴ میلادی) این وبگاه روزانه ۳٬۰۰۰ درخواست خرید دارد و در ۱۶ شهر مهم ایران برای پخش محصولاتش شعبه دارد. این شرکت ۴۵۰ کارمند در سال ۱۳۹۳ دارد و تحویل محصولات به مشتریان را کارمندان شرکت به عهده می‌گیرند.
• برخی منابع، دیجی‌کالا را از نظر سهم گسترده‌ای که در بازار تجارت الکترونیک ایران دارد، با شرکت آمازون مقایسه می‌کنند و به آن لقب «آمازون ایرانی» داده‌اند.
• بنیان‌گذاران دیجی‌کالا در دی‌ماه ۱۳۹۷ نشان امین الضرب اتاق بازرگانی تهران را دریافت کردند.

دانلود PDF برادران محمدی و داستان تولد دیجی کالا

دانلود پاورپوینت برادران محمدی و داستان تولد دیجی کالا